κατακεντρώ

κατακεντρῶ, -όω (Α)

κοσμώ με κέντρα, με οξείες εξοχές.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + κεντρῶ «εφοδιάζω με κεντρί» (εδώ «με οξείες προεξοχές») (< κέντρον «κεντρί»)].